Adrian Wiśniewski - Ale ta bezczelna mina! (Piotruś Pan)

Jakże słodko, śpi dziecina,
taki widok gniew rozpuszcza,
ale ta bezczelna mina!
ale ta bezczelna mina!
ale ta bezczelna mina!
we śnie też go nie opuszcza,
we śnie też go nie opuszcza,
z rysów trochę przypomina on,
zmarłego mi braciszka,
ale ta bezczelna mina!
ale ta bezczelna mina!
ale ta bezczelna mina!
małolata, (tśśś) bazyliszka,
małolata bazyliszka,
mógłbym kochać go jak syna,
byt zapewnić mu bezpieczny,
gdyby nie ta kpiąca mina!
gdyby nie ta kpiąca mina!
gdyby nie ta kpiąca mina!
drwiący uśmiech zębów mlecznych,
drwiący uśmiech zębów mlecznych,
krokodyla, sukinsyna bym,
darował mu pomału,
ale ta bezczelna mina!
ale ta bezczelna mina!
ale ta bezczelna mina!
doprowadza! mnie do szału,
doprowadza mnie do szału,
i w tym nie ma mojej winy,
żem mu katem, a nie wujem,
tylko tej bezczelnej miny,
tylko tej bezczelnej miny!
tylko tej bezczelnej! (huh)
oh, hahahaha,
w tym nie ma mojej winy,
i w tym nie ma mojej winy,
i w tym nie ma mojej winy,
ŻEM MU KATEM, A NIE WUJEM!
hyhyhyhy, tylko tej bezczelnej miny,
tylko tej bezczelnej miny,
tylko tej bezczelnej miny,
tylko tej bezczelnej miny,
którą TAK MNIE PROWOKUJE!
prowokuje, tak prowokuje, prowokuje,
prowokuje, prowokuje, prowokuje,
prowokuje, prowokuje, AAAA!