Би-2 - Пора возвращаться домой ft. Oxxxymiron

Czarny czerstwy chleb
Łamie tępy nóż
Oczy skierowane
Na rozmazany horyzont
Prosto z sufitu
Pada cichy deszcz
Linia
utknęła w oprawie

Obcą miłością
Płoną miasta
Kręta ścieżka
Zaciągnęła się pętlą
Gdy wszystkie drogi
Prowadzą donikąd
Nadszedł czas
By wracać do domu


Hałaśliwy tłum
Zapełnił peron
I chłopiec za szybą
Macha do mnie ręką
Każdy los
Przywiązany jest do mnie
I w pamięci nadal żywy
Dawno wyburzony dom

Obcą miłością
Płoną miasta
Kręta ścieżka
Zaciągnęła się pętlą
Gdy wszystkie drogi
Prowadzą donikąd
Nadszedł czas
By wracać do domu

Raczej nie uratują pędzącego ku śmierci
Cyprysy, palmy, lazur, opalenizna – to nie jest pancerz
Tu monsun nazwano monsonem, krajobrazy ze snów
Ale czym wypełnić tęsknotę za miastem, gdzie nie ma nas?
Tu, być może nie komfort, ale i nie pierdel
Ale ty uparcie czekasz na teleport do domu, by złapać odjazd
Według starej formuły, do domku rodzinnego, gdzie nie ma zasad
Tu już widziałeś wszystko: kopalnie Dortmundu, skały Kornwalii
Stada mortloków ze slumsów pierwszych książek Orwella
I cały świat na dłoni wędrowca jest, póki są zerwane łącze z punktem A
Lecz guzkiem w gardle stało, dorywka portierem
Szklanka wódki z Cinzano
No ale kur, co zrobić, jeśli serce wygrywa rozum
I tyle – mam dość bycia pasierbem wśród tubylców
Za plecami mam raj, ale no, niestety, kamikadze my
Przed nami świat komór gazowych
Armii wyzwoleńczej, kaźni masowych, ale
Jednak ciągnie do tyłu, stój, wstrząsa mną
Chodźmy do swojej głębi
Nie, no ale co, powiedzieć „stop”?
Zostać i pisać do szuflady? Co?
Srać pod siebie, że umrzesz tu jako emigrant i obcy zapas słów?
Bez dopływu żywej prawdziwej mowy
Myślałeś, że dasz radę, ale odległość
Nie ma jak
Skrócić, myślałeś – że przejdzie, wszystko jest git,
Odległość leczy, no
No ale język twój nie został ani trochę zamiejscowym
Quo vadis? Dokąd zmierzasz?
Ło patrz, dłonie Ikar złożył bliżej do czoła
Za plecami – wyścig szczurów, Paryż i Stambul
Trzy setki koniaku, samolot coraz wyżej –
I nagle stanął w miejscu, zatoczył się w koło
Nad przyłądkiem małą kropką – dawaj, kumplu, zrobisz to
A tam na dole -

Obcą miłością
Płalą się miasta
Kręta ścieżka
Zaciągnęła się pętlą
Gdy wszystkie drogi
Prowadzą donikąd
Nadszedł czas
By wracać do domu

Tłumaczenie na zaliczenie przedmiotu Integracja kultur na Uniwersytecie Gdańskim.
Małgorzata Żyłka, III rok, rosjoznawstwo
Edit: Alina Kalinina - część rap'owa, russian native speaker