Renata Kretówna - Nie lubię żonatych mężczyzn

Nie lubię mężczyzn
Żonatych mężczyzn mam już dość!
Szalenie mnie męczy
Słuchanie, jaki smutny ich los
Ciężko przegrani
Wciąż płacą za swój błąd sprzed lat
I mkną nad ranem
Do żon, z którymi źle im tak
By po dniu wrócić tu znów!

Ach, jak ja to znam
Schemat ciągle taki sam
Niezmieniony prawie nic!
Żona ciągle zła
On z nią w domu piekło ma
Nieszczęśliwy, biedny miś!
Ale nie wszystko jest stracone
On się rozwiedzie z nią i już
Zapomni chętnie o niej
I weźmie mnie za żonę, lecz cóż:

Nie lubię mężczyzn
Żonatych mężczyzn mam już dość!
Szalenie mnie męczy
Słuchanie, jaki smutny ich los
Ciężko przegrani
Wciąż płacą za swój błąd sprzed lat
I mkną nad ranem
Do żon, z którymi źle im tak
By po dniu wrócić tu znów!

Ach, jak ja to znam
Odkąd sama męża mam
Wszystko mi się sprawdza dziś!
Jestem ciągle zła
I on piekło ze mną ma
Nieszczęśliwy, biedny miś!
A najśmieszniejsze, że mu wierzę
Że on nielekko ze mną ma!
Byłoby jak należy
Gdyby nie był mężem, bo ja:

Nie lubię mężczyzn
Żonatych mężczyzn mam już dość!
Szalenie mnie męczy
Słuchanie, jaki smutny ich los
Ciężko przegrani
Wciąż płacą za swój błąd sprzed lat
A my kochamy za nic ich i tak!