León Larregui - Rue Vieille Du Temple

Poruszasz się i zmieniasz kolor
Wyryłem twoje imię na korze mojej istoty
Znów zwalczając demony
Zawsze mnie atakują, kiedy jestem najbardziej zmęczony
I wtedy spoglądasz na mnie stamtąd
I usmiechając się, powracasz do mnie
I znasz dobrze moją zdolność latania, błąkania się między światami

Idziesz i rozmazujesz się w tłumie
Potrafię widzieć małe światy na tle nieba
I kiedy zaciskam oczy, widzę twój głos
Fantastyczny, geometryczny i wielokolorowy
I wtedy spoglądasz na mnie stamtąd
I usmiechając się, powracasz do mnie
I znasz dobrze moją zdolność do błąkania się...
Sprawiasz, że latam
Sprawiasz, że marzę
Sprawiasz, że jestem spokojny w ciemności
Sprawiasz, że czuję
Sprawiasz, że płaczę
Sprawiasz, że czuję, że juz nie istnieje grawitacja
Sprawiasz, że się śmieję
Sprawiasz, że śpiewam
Sprawiasz, że wspinam się na grunt rzeczywistości
Siedząc twarzą w twarz
I odnajdując się
Sprawiasz, że latam
Sprawiasz, że marzę
Sprawiasz, że czuję, że istnieje nadzieja jeszcze raz
I kiedy czuję się źle
Kiedy stracę swoją scieżkę
Sprawiasz, że wspinam się na grunt rzeczywistości
Siedząc twarzą w twarz
I znajdziemy się ponownie