Irena Santor - Wiosna w Karolinie

To się mi często śni
Tamta wiosna, moja wiosna w Karolinie
Lila bez, lila mrok
Pierwszy krok w trudne życie, pierwszy krok

Wraca znów kilka słów
Późną nocą zapisanych w pamiętniku:
Choćby ci było źle
Nie daj się, hej, dziewczyno, nie daj się

Rzuć smutki, budź nutki
Bo w te nutki wpisał się twój los
W dni trudzie wierz w ludzi
A nie będzie źle
Tego uczył mnie Karolin

I choć dziś tamta niejedna myśl
Przybladła, zgasła jak na starej fotografii
Mój Karolin wciąż prowadzi mnie
Niby latarenka w ciemnej życia mgle

Tu dodać nie szkoda -
Swój Karolin każdy w życiu ma
Słów parę, prawd parę
Z nimi w życie idź
Spróbuj zawsze być im wierny

I choć wiatr młodość przegoni w świat
Nie zgasną, nie, magiczne myśli twej młodości
One wciąż się tlą i wiodą nas
Niby latarenka w najtrudniejszy czas