Byanca - Dwa bieguny

Może ja podpowiem Ci, za każdym razem gdy
Ciszę słyszę to po mojej twarzy płyną łzy
Może właśnie nikt rani tak jak Ty,
Kiedy milczysz wbijasz wielki sztylet w serce mi.
A co powiesz gdy już odpowiesz mi,
Może już nie będzie o czym mówić ani z kim?
Bo to serce wiesz, trochę kruche jest,
Może cisza je zabija, ale to już wiesz…

Dwa bieguny to są
Na jednym Ty, na drugim ja
Co nam dni przyniosą
Ja nie wiem tego, choć w życie już długo gram
Gdy cisza odpowiada jak ja wymawiam imię Twe
Niech mi powie co mi wolno, gdy po drugiej stronie widzę Cię

Może ja podpowiem Ci, za każdym razem gdy
Ciszę słyszę to po mojej twarzy płyną łzy
Może właśnie nikt rani tak jak Ty,
Kiedy milczysz wbijasz wielki sztylet w serce mi.
A co powiesz gdy już odpowiesz mi,
Może już nie będzie o czym mówić ani z kim?
Bo to serce wiesz, trochę kruche jest,
Może cisza je zabija, ale to już wiesz…

Dwa bieguny to są
Daleko stoisz a jeszcze dalej ja
Co nam los przyniesie
Pokaże jutro lub chociaż da nam znak
Gdy deszcz na twarz nam pada
Czy słońce wyjdzie czy znów odzyska blask
Niech zaświeci znów na niebie
Niech nam odda tamten słodki czas

Może ja podpowiem Ci, za każdym razem gdy
Ciszę słyszę to po mojej twarzy płyną łzy
Może właśnie nikt rani tak jak Ty,
Kiedy milczysz wbijasz wielki sztylet w serce mi.
A co powiesz gdy już odpowiesz mi,
Może już nie będzie o czym mówić ani z kim?
Bo to serce wiesz, trochę kruche jest,
Może cisza je zabija, ale to już wiesz…