Kajman - Jabłko
Tłumaczenie:
Dad, Dad, he said PiH, forgive me,
obrodziło tree, an apple fell, blood from the blood.
Near the marathon started, I run to this day.
Although heart cut hurt, not counting scars.
How so? I see the look in your eyes today,
when you see yourself in me and think - my son.
Dad, was it worth it? Tell me,
grain when you thought you thought that I would be like you?
I'm going back to the moments before the birth.
Those days, of which I do not know, because I was not there yet.
Created man, whom I met with age.
Since yesterday, I remember walking your warm hand.
And so we went ahead,
when you step quickly, I already ran.
In this case, I was the happiest child
I thought that those days will last forever.
What is the meaning of this show?
What is the meaning of the course of years?
Well, that's someone else remembers,
that the father and son built the world.
Our strength in the roots,
the leaves will fall and winter stop time.
Apple, which declined in the hope
that the old apple tree leave a mark.
I see the change, saying "goodbye".
Slowly, time flies, you're gone, it hurts.
Carpe diem, because life is not fair.
Now I think he believes, salt of the earth is not blood.
A difficult ques poco, shiver me
What was bad is next as captured in a beautiful mind.
Mom wanted only good, hey,
she seized, so appreciate it.
You also know how she would like me to have a father,
I had a good wife, and you said that there are about
I can and I want to, but it's not that simple.
So far then put Michael on his father's plans.
And while they look at me like Martin on the goblet,
as Tom on Max, it makes me want to cry,
Because I know that your father mention his grandfather,
It also used to be for your beloved dad.
What is the meaning of this show?
What is the meaning of the course of years?
Well, that's someone else remembers,
that the father and son built the world.
Our strength in the roots,
the leaves will fall and winter stop time.
Apple, which declined in the hope
that the old apple tree leave a mark.
Tekst piosenki:
Tato, tato, jak mówił PiH, wybacz mi,
obrodziło drzewo, spadło jabłko, krew z krwi.
Niedaleko maraton zacząłem, biegnę do dziś.
Chociaż serce pocięte bolało, nie liczy blizn.
Jak to? Widzę Twoje spojrzenie dziś,
kiedy we mnie widzisz siebie i myślisz - mój syn.
Tato, było warto? Powiedz mi,
gdy sadziłeś ziarno czy myślałeś, że będę jak Ty?
Wracam do chwil przed narodzeniem.
Tamte dni, o których nie wiem, bo nie było mnie jeszcze.
Stworzyły człowieka, którego poznałem z wiekiem.
Jako pieszy jak wczoraj pamiętam Twoją ciepłą rękę.
I tak szliśmy przed siebie,
gdy Ty krokiem szybkim, to ja już biegłem.
Przy tym byłem najszczęśliwszym dzieckiem,
bo sądziłem, że tamte dni będą trwały wiecznie.
Jaki ma sens ten spektakl?
Jaki ma sens bieg lat?
Dobrze, że to jeszcze ktoś pamięta,
że ojciec i syn zbudowali ten świat.
Nasza siła w korzeniach,
nim liście opadną i zima zatrzyma czas.
Jabłko, które spadło, w nim nadzieja,
że stara jabłoń zostawi po sobie ślad.
Widzę jak się zmieniasz, mówisz "do widzenia".
Powoli czas leci, Ty odchodzisz, to boli.
Carpe diem, bo życie nie jest fair.
Dziś myślę, że wierzy, solą ziemi nie jest krew.
A potok łez trudno, dreszcz przechodzi mnie
To co było złe jest obok jak zbity w pięknym umyśle.
Mama chciała tylko dobrze, hej,
sama ogarniała, więc ją doceń.
Wiem Ty też jak ona chciałbyś, żebym był już ojcem,
I miał dobrą żonę, i Wam mówił, że jest ok.
I może bym i chciał, ale to nie takie proste.
Póki co Michał na potem odłożył plany ojcowskie.
I gdy tak patrzysz na mnie jak Marcin na Czarka,
jak Tomek na Maksa, to chce mi się płakać,
Bo wiem, że Twój ojciec wspominając dziadka,
to też kiedyś był dla Ciebie ukochany tata.
Jaki ma sens ten spektakl?
Jaki ma sens bieg lat?
Dobrze, że to jeszcze ktoś pamięta,
że ojciec i syn zbudowali ten świat.
Nasza siła w korzeniach,
nim liście opadną i zima zatrzyma czas.
Jabłko, które spadło, w nim nadzieja,
że stara jabłoń zostawi po sobie ślad.