Iceage - The Day the Music Dies

Tłumaczenie:


potrzeba charakteru aby podjąć decyzję
potrzeba więcej aby nie ustępować i dopiąć co rozpoczęte
ale niektóre stanowiska są czymś z czym nie jestem w stanie zgodnie żyć

odprawiłem na sobie egzorcyzm
przywołując modlitwy i ceremonie wybawienia
lecz wciąż tu jestem, jakoś ciągle opętany

przyszłość nigdy się nie zacznie
teraźniejszość nigdy się nie kończy
zostawiam nas obu zbombardowanych
ale nie jestem tu by czynić zadośćuczynienie

pieszcząc uda straty
których jak widać chyba nie mogę odsunąć na bok
wyczekuję dnia w którym umrze muzyka

och, miejsca w ktorych szuka się zastępczych środków
próbowałem się dla ciebie zrujnować
w nadziei, że wolałabyś mieć żal niż tęsknić

jak można zabić przemożną chęć
kiedy ta wciąż żyje i woła
siły są cięcie nad wolą jednostki

przyszłość nigdy się nie zacznie
teraźniejszość nigdy się nie kończy
zostawiam nas obu zbombardowanych
ale nie jestem tu by czynić zadośćuczynienie

pieszcząc uda straty
których jak widać chyba nie mogę odsunąć na bok
wyczekuję dnia w którym umrze muzyka

skacząc od jednej piersi do drugiej
uderzając w każdą gałąź na jesieni
zbity na kwaśne jabłko przez każdą pieszczotę
w nawałnicy, niedotknięty przez to wszystko
i mam nadzieję że koniec jest rychły
wyczekuję dnia w którym umrze
wyczekuję dnia w którym umrze muzyka

Tekst piosenki:


It takes character to make a decision
It takes more to stand firm and follow through
But some stand points are more than I can live up to

Performed an exorcism on myself
Cited prayers and rites of deliverance
Yet here I am, somehow still possessed

The future's never starting
The present never ends
I left us both bombarded
But I'm not here to make amends

Fondling the thighs of forfeit
I guess I can't brush aside
I'm waiting for the day the music dies

Oh the places one looks for makeshift
I tried to ruin myself for you
Hoping that you'd rather resent than miss

How can one kill an impulsion
When it's still kicking and breathing
Forces are a cut above the will of the self

The future's never starting
The present never ends
I left us both bombarded
But I'm not here to make amends

Fondling the thighs of forfeit
I guess I can't brush aside
I'm waiting for the day the music dies

Jumping from one bosom to the next
Hitting every branch in the fall
Beaten to a pulp by every caress
In the tempest, unaffected by it all
And I’m hoping that the end is nigh
I'm waiting for the day the music
Waiting for the day the music dies